KAPALI KAPILAR VAR HAYATIMIZDA...

Kapalı kapılar var hayatımızda… 

Nicedir açmadığımız, bilerek kapattığımız, üstüne kör bir kilit 
vurduğumuz kapılar… 
Bazen açmaya korktuğumuz, bazen ardındakilerle yüzleşmekten 
çekindiğimiz kapılar… 
Eski bir dostluk bazen, eskiden yapıp ettiklerimiz bazen… 
Eski “biz”, eskimeyen izlerimiz. 
Kapıların ardında kalan... Hayatımızda...n uzak durmasını 
istediklerimiz. 
Cesaretimizdir bu bazen, bazen yenilgimiz. Bazen hayretimiz, bazen 
isteklerimiz. 
Ne çok kapıyı kapattık dostlar, ne çok kapı kapandı yüzümüze... 
Nasıl kapılar açıldı, kapattıklarımızın yerine… 
Masumiyeti, insafı kapatan insanlar gördüm, üzerlerine kör bir 
kilit taktıklarını... Anahtarlarını da dipsiz kuyuya attıklarını... 
Nice erdemin üzerine kapatılan kapıların yerine, ardına kadar 
zevk-ü sefanın ışıltılı kapılarının açıldığına şahit oldu bu yeryüzü… 
Kendisini sevenlerin üzerine kapılar çarptı yeryüzünde kimileri... 
Kimileri kendini gelip geçici “dünya” ya kapattı… 
Dünya, sadece kendisi için yaşayanlara en büyük kapalı kapı oldu.
Kapattık bazı kapıları dostlar! Kör bir kilit 
vurduk üzerlerine… 
Şimdi açılırlar mı yeniden, en tılsımlı sözleri söylesek? 
Yahut yeni kapılar açsak, kaybettiklerimizin peşine düşsek… 
Kör kilitli kapıları açmak gerek dostlar! Biraz cesaret gerek 
belki… 
Gerçeklerle yüzleşmeye cesaret, gerçekleri kabullenmeye cesaret... 
Ve gayret ve gayret!

Alıntı

Sevgiyle çaldığınız tüm kapıların ardına dek açılması dileğiyle…